یادداشت دکتر بلیک به مناسبت میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)

دکتر ژانت الیزابت بلیک، عضو هیات علمی دانشکده حقوق، به‌مناسبت میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)، یادداشتی منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید:

معنای کریسمس براساس اسنـاد ومتون مسیحیـان

کریسمس، سالگرد تولد عیسی مسیح، فصل انعکاس معنوی ایمان مسیحیان است. فرصتی برای مسیحیان تا عشق خداوند را ستایش کنند، عشقی که به صورت عطای فرزندش مسیح، به منظور محافظت از بشر در مقابل گناهان به نمایش گذاشته شده است.

در انجیل هیچ اشاره‌ای به تاریخ دقیق تولد مسیح نشده است ولی در برخی اسناد ومدارک از پايیز به عنوان زمان تولد وی نام برده شده است. بنابراین جشن تولد عیسی مسیح در ۲۵ دسامبر (یا ۷ ژانویه در تقویم مسیحیان اورتودوکس) به فستیوال‌های اواسط زمستان در دوران قبل از مسیحیت به‌خصوص در کشورهای شمال اروپا برمی‌گردد. رومیان در هفته منتهی به زمستان معروف به ساتورنالیا که مختص زحل، خدای کشاورزی، بود، فستیوالی برگزار می‌کردند. اروپاییان پاگان نیز ظهور نور وآغاز زمان بلند شدن روزها در دل تاریک‌ترین روزهای زمستان را در شروع فصل زمستان(۲۱ دسامبر) جشن می‌گرفتند، درست مانند ایرانیان باستان که شب یلدا را جشن می‌گرفتند. جالب اینکه نورمن‌ها در کشورهای اسکاندیناوی این فستیوال را یل YULE)) می‌نامیدند. در این فستیوال پدران و پسران هنگام طلوع خورشید چوب‌های بزرگ برای روشن کردن آتش به خانه می‌آوردند. جشن تا زمان سوختن کامل چوب‌ها ادامه داشت که حدودا ۱۲ روزطول می‌کشید.

برخی از آیین‌های باستانی زمستان، امروزه نیز در جشن‌های کریسمس دیده می‌شوند. این آیین‌ها عبارتند از: سوزاندن چوب به عنوان سمبل کریسمس (حتی نمایش این سمبل به صورت کیک‌های شکلاتی با طرح چوب و الوار)، تزیین خانه‌ها ودرخت‌های کریسمس با برگ‌های سبز وگیلاس‌های قرمز. سنت خوردن کیک و پودینگ‌هایی که با میوه‌های خشک‌شده درست شده‌اند نیز به جشن‌های باستانی پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. علاوه بر اینها، رسم است که مانند فستیوال نور پاگان‌ها ، شمع وچراغ روشن می‌کنند. بخش بعدی به بیان داستان مذکور در انجیل درباره تولد مسیح و پیشگویی‌هایی که پیش از آن شده بود، می‌پردازد. 

روایت انجیل از تولـد عیسـی مسیح

تولد مسیح، درتایید پیش گویی‌هایی که در متون یهودیان عهد قدیم آمده بود، در انجیل نیز پیش‌بینی شده بود. مثلا در کتاب اشعیا پیش‌بینی شده است: فرزند پسری به دنیا خواهد آمد که قدرت را به دست خواهد گرفت و عناوینی همچون مشاوربزرگ، خداوند توانا، پدر ابدی و شاهزاده صلح خواهد داشت. در جای دیگری توضیح داده شده است که خداوند چطور جان را به عنوان شاهد فرستاد تا برای انسان درباره خداوندگار نور که به دنیا آمده است، شهادت دهد. جان آمدن عیسی که در باور مسیحیان تنها پسر خدا و سرشار از رحمت و حقیقت است را پیش‌بینی می‌کند. همانطور که حضرت موسی قوانینی را برای بشر آورد، مسیح نیز رحمت و حقیقت آورد تا به وسیله آن خداوند برای انسان مشهود شود. اما جان زندانی شد و رهبران یهود پیامبری او را نپذیرفتند.[1]

بشارت و تولد مسیح

خداوند فرشته‌ای به نام  گابرییل را نزد مریم فرستاد. مریم باکره‌ای بود که نامزد مردی به نام ژوزف که در شهر ناصریه زندگی می‌کرد، شد. فرشته نزد مریم آمد وگفت: سلام برتو ای بنده محبوب؛ خداوند با توست. مریم معذب شد وسعی کرد بفهمد این چگونه برخوردی است. فرشته وقتی حال او را دید، گفت: نترس، تو مورد رحمت خداوند قرار گرفته‌ای. بشارت بر تو باد که پسری را حامله خواهی شد و او را عیسی خواهی نامید. او انسانی بزرگ و پسر خدا خواهد بود. مریم از فرشته پرسید: چطور چنین چیزی ممکن است در حالی که من باکره هستم؟ فرشته پاسخ داد: خداوند از روح خود در تو خواهد دمید و قدرت خداوند بر تو سایه خواهد افکند، بدین ترتیب کودک متولد شده از تو مقدس خواهد بود. فرشته نازل شده از سوی خداوند در ملاقاتی دیگر به دیدار ژوزف رفت و او پذیرفت که این کودک در آینده از آن او باشد.

در دوران بارداری مریم، امپراطور روم، قیصر، فرمان داد که جمعیت روم سرشماری شود. به همین خاطر ژوزف به همراه مریم که هنوز باردار بود، به بیت لحم رفت تا نامش ثبت شود. در آن شهر هیچ مهمانخانه‌ای جای خالی برای آنها نداشت بنابراین آنها مجبور شدند در یک اصطبل بخوابند و همانجا مسیح به دنیا آمد. این اتفاق نشانه‌ای از سوی خداوند برای نشان دادن اهمیت و لزوم فروتنی و تواضع برای نزدیکی به او به شمار می‌رود.[2]

​​​​​​​شیشه‌‌های رنگی یک کلیسا که مریم مقدس را با عیسی نوزاد نشان می‌دهد

 در این روایت از دوگروه ملاقات کننده، چوپان‌های محلی و سه مرد خردمند ، نام برده شده است که این امر بیانگر حمایت قشر فقیر، معنویت مسیح و نیز اهمیت سیاسی قضیه است. زمان تولد مسیح بعضی چوپان‌های محلی شب هنگام سر زمینهای خود مراقب گله‌هایشان بودند که فرشته‌ای بر آنها نازل شد. ابتدا ترسیدند. فرشته به آنها گفت که نترسند و گفت: برای شما خبرهای خوبی از شادی بسیار برای بشریت آورده‌ام. امروز کودکی در بیت‌لحم به دنیا آمد که پیامبر خداست. آنجا کودکی را خواهید یافت که در قنداق پیچیده شده و در آخوری خوابیده است. وقتی فرشته از نزد آنها به بهشت بازگشت، آنها تصمیم گرفتند به بیت‌لحم سفر کنند تا ببینند که چه اتفاقی افتاده است. آنها با عجله به آنجا رفتند و مریم و ژوزف و مسیح را که در آخوری خوابیده بود، یافتند. آنها هرآنچه را که فرشته به آنها گفته بود برای مردم بیان کردند و باعث شگفتی همگان شدند. سپس چوپان‌ها به مزارع خود برگشتند و خداوند را به خاطر آنچه که دیده و شنیده بودند، حمد وستایش کردند.[3]

پس از این اتفاق، سه مرد خردمند که موبدانی زرتشتی از ایران به شمار می‌آمدند، از شرق به اورشلیم آمدند که نشان دهنده میزان احترام آنان به آموزه ‌ای دینی و علم ستاره‌شناسی بود. آنها به محض رسیدن پرسیدند: کجاست آن پسری که پادشاه یهودیان به دنیا آمده است؟ ما ستاره او را وقتی که در آسمان درخشید، دیدیم و آمده‌ایم که او را ستایش کنیم. آنها گفتند که ستاره را از جایی که پدیدار شده بود تا جایی که فرود آمده بود یعنی جایی که کودک بود، دنبال کرده بودند. آنها از دیدن این اتفاق خوشحال شده و به داخل خانه‌ای رفته بودند که ستاره بالای آن متوقف شده بود. آنجا آنها کودک را به همراه مادرش مریم یافتند. زانو زده، او را ستایش کرده و صمغ و کندر و هدایایی از جنس طلا تقدیم کردند.