مراسم بزرگداشت هزار و پنجاهمین زادروز «ابوریحان بیرونی»، شانزدهم شهریورماه 1401 به همت بنیاد ایران‌شناسی برگزار شد.
این رویداد با مشارکت و همکاری دانشگاه شهید بهشتی، وزارت امور خارجه، بنیاد حکمت اسلامی صدرا، کمیسیون ملی یونسکو- ایران، فرهنگستان علوم، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، فرهنگستان علوم پزشکی و انجمن‌های مرتبط با مشاهیر و مفاخر کشور و حضور و همراهی سفارت تاجیکستان و سفارت ازبکستان و سخنرانی نمایندگان این نهادهای علمی و فرهنگی، به‌صورت حضوری و مجازی در بنیاد ایران‌شناسی برگزار شد.
در این مراسم، دکتر محمدحسین رجبی دوانی، رئیس بنیاد ایران‌شناسی؛ دکتر شیدا مهنام، معاون اطلاع‌رسانی و همکاری‌های علمی و بین‌المللی بنیاد؛ دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛ دکتر سعدا... نصیری‌قیداری، رئیس دانشگاه شهید بهشتی؛ دکتر سیدعلی یزدیخواه، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی؛ دکتر علی‌اکبر متکان، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران؛ دکتر احمد پاکتچی، سفیر و نماینده دائم ایران در یونسکو؛ دکتر مظفر محمدی، وزیر مختار سفارت تاجیکستان در ایران؛ دکتر محسن ناصری، نماینده فرهنگستان علوم پزشکی و حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان، نماینده فرهنگستان علوم به ایراد سخنرانی پرداختند.
دکتر نصیری‌قیداری، رئیس دانشگاه شهید بهشتی؛ با بیان این مطلب که در سه همایشی که پیش از این در بزرگداشت ابن هیثم برگزار شده است، یک خط فکری را پیگیری کرده بیان کرد: ابوریحان بیرونی، ابن‌سینا، ابن‌هیثم و عبد‌الرحمان صوفی چهار دانشمند بزرگی هستند که در سده سوم و چهارم هجری قمری حضور داشته اند. تلاش های صورت گرفته توسط این بزرگان و دیگر علمای این دوره موجب آن شد که تمدن اسلامی از قرن ۳ تا قرن ۷ هجری قمری به اوج برسد.
ایشان ادامه داد: روش شناسی علمی مبتنی بر تجربه از مهمترین دستاوردهای این چهار دانشمند بزرگ است. ابوریحان بیرونی با مشاهده و تجربه در حوزه های مختلف علمی یکی از سرآمدان روزگار خود محسوب می شود. ابوریحان با تکیه بر روش شناسی علمی و کاربرد عقل و تجربه دستاوردهای بسیاری را برای تمدن اسلامی به ارمغان آورد، این درحالیست که جهان امروز با سرقت ادبی و محتوایی بنیانگذاری این شیوه علمی را به راجر بیکن منتسب کرده است.
