​​​​مطالعات مربوط به صلح در دو دهه اخیر، علاوه بر تاکید بر نفی جنگ و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی بر ایجاد و حفظ صلح متمرکز شده است که تحقق این مهم با آموزش و ترویج و نهادینه کردن حقوق بشر به‌ویژه در مناطق مستعد بحران یا بحران زده ارتباط مستقیم دارد. در شرایط کنونی، ایجاد و حفظ صلح، مستلزم انجام پژوهش‌های وسیع و دانشگاهی در زمینه تنوع فرهنگی و درک متقابل ملت‌ها، روند جهانی شدن و مناسبات بین المللی، احترام به حقوق بشر و مسئولیت دولت‌ها در ترویج صلح است.
در صورت نقض صلح و بروز درگیری مسلحانه، پای حقوق بشر دوستانه یا حقوق توسل به زور به‌میان می‌آید که به یک تعبیر، حقوق قابل اعمال در دوران خشونت‌های شدید است. امروزه گستره درگیری‌های مسلحانه توسعه‌یافته شامل پروژه سرکوب تروریسم بین‌الملل نیز می شود. پروژه‌ای که یکی از مهم‌ترین پیامدهای آن نقض شدید حقوق بشر است که تعاملات جدی در خصوص مشروعیت این پروژه را سبب شده است.

کشور ما به‌واسطه جنگ هشت‌ساله، آسیب‌های فراوانی را از نقض صلح و ارتکاب جنایت‌های بین‌المللی بی‌شمار علیه آن، نظیر استفاده از سلاح‌های شیمیایی متحمل شده است؛ همان‌طور که تروریسم داخلی و بین‌المللی نیز صدمات بزرگی را به آن وارد کرده است.
در چنین شرایطی شناسایی و ترویج حقوق بشر دوستانه به‌ویژه مطالعه و پژوهش بنیادین در منابع اسلامی و بین‌المللی حقوق جنگ، می‌تواند نقش مهمی در مشارکت فعال‌تر دولت ایران در توسعه آتی این حقوق و حمایت از حقوق حقه ایران در جامعه بین‌الملل ایفا نماید.
هدف از تشکیل گروه صلح و حقوق بشر دوستانه انجام مطالعات تحقیقاتی، برگزاری همایش و دوره‌های آموزشی در حوزه‌های مختلف مفهوم صلح و حقوق بشر دوستانه و همکاری با سازمان‌های ملی و منطقه‌ای و بین‌المللی در این حوزه می‌باشد.