ریشه نام در زبان انگلیسی به کشور چین (china) گفته می‌‏شود و در زبان فارسی به آن چین می‏‌گویند. این کشور به زبان چینی جونگ گوا (中国 ) خوانده می‌شود. ریشه این کلمه از کلمه جونگ (中 ) به معنای میانه و گوا (国 )به معنای کشور است که مفهوم مرکز عالم را داشته و در قدیم تصور چینیان بر این بوده که کشورشان مرکز عالم است. در حال حاضر پایتخت کشور چین بی جینگ( 北京 ) است که در زبان فارسی به آن پکن گفته می‌‏شود. بی (北 )به معنای شمال و جینگ (京 )به معنای پایتخت و مفهوم کلی آن پایتخت شمالی است.

زبان
زبان چینی در واقع همان زبان نژاد خن (汉 ) است. در چین 56 قومیت وجود دارد که بیش از91% آنها از نژاد خن (汉 ) هستند و به‌همین دلیل به زبان آنان در زبان چینی( 汉语hanyu ) گفته می‏‌شود. در زبان چینی معمولا با نگاه کردن به کلمات می‌توان به معنای آن پی برد. زبان‏‌شناسان چین در سال 1955 لهجه پکنی(普通话) را لهجه استاندارد انتخاب کرده‌‏اند.

خط چینی

خط چینی از علامت‏هایی به نام کاراکترهای چینی (stroke) یا (汉字hanzi ) تشکیل می‏ شود. بسیاری از کاراکترهای چینی به زمان سلسله ‏شان(商代后期) حدود1500سال قبل از میلاد باز می‏‌گردد. کاراکترهای چینی در زمان سلسله چینگ یعنی 206 -221 قبل از میلاد استاندارد شدند. در حال حاضر برخی از کاراکترها در سایر زبان‏ها مثل کره‏ای و ژاپنی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه بسیاری از کاراکترهای چینی جز برای کاربردهای ادبی و مطالعاتی منسوخ شده‌اند. در زبان چینی حدود 10000 کاراکتر برای خواندتن و نوشتن نیاز است .تعداد کاراکترهای چینی بین 70 تا 80000 عدد تخمین زده می‏‌شود. برای آوانویسی خارجی‌‏ها از پین یین( 拼音) یا الفبای صوتی سیستم تلفظ ماندارین استفاده می‏‌شود. که به دستور مائوزدونگ (毛主席)مؤسس جمهوری چین (چین جدید) انجام شده است.

مردم
کشور چین بیش از یک میلیارد وچهارصد میلیون نفر جمعیت دارد. بیشتر مردم چین از نژاد خن )汉 (هستند. در این سرزمین پهناور56 قومیت ملی مذهبی همچون مسلمانان، مغول‌ها، تبتی‌ها و ... زندگی می‏ کنند. شماری از تاجیک‌ها نیز در بخش سین جیانگ در منظقه پامیر چین زندگی می‏‌کنند که به زبان فارسی تکلم می ‏کنند.

معرفی گروه

گروه زبان چيني در سال 1374 مطابق با 1996 تأسيس گرديد. اين گروه آموزشي با عقد قرارداد في‌مابين دانشگاه شهيد‌بهشتی و دانشگاه مطالعات بين‏‌المللی شانگهاي تأسيس شد و طي قرارداد منعقده همزمان رشتة زبان و ادبيات فارسي نيز در دانشگاه مذكور فعال گرديد.

این گروه تنها در مقطع کارشناسی و تحت عنوان «زبان چینی» اقدام به پذیرش دانشجو می‌‫کند. گروه زبان چینی دانشکدۀ ادبیات و علوم‫ انسانی دانشگاه شهید بهشتی که یکی از باسابقه‌ترین گروه‫های زبان چینی در ایران است، فعالیت آموزشی خود را بر پایۀ برنامۀ مصوب وزارت علوم پی‫ریزی کرده است.

با توجه به ناآشنایی دانشجویان این رشته با زبان چینی در بدو ورود به دانشگاه، گروه طی یک نیمسال دروس پایۀ زبان چینی را به دانشجویان ارائه می‫دهد. پس از کسب آمادگی اولیه، دانشجویان در نیمسال‫های بعدی با جنبه‌‫های تخصصی‌‫تری از رشتۀ خود در قالب دروسی چون ادبیات، ترجمه، آموزش زبان و زبان‫شناسی آشنا می‫‌شوند. با توجه به روابط گستردۀ تجاری بین دو کشور ایران و چین و وجود بسترهای شغلی متعدد و متنوع، آیندۀ حرف‌ه‫ای دانش‌آموختگان این رشته از وضوح نسبتاً بالایی برخوردار است. وجود روابط فرهنگی بین دو کشور نیز زمینه‫‌هایی چون ترجمۀ آثار را به فهرست فعالیت‌‫های حرف‌ه‫ای دانش‌آموختگان این رشته می‫افزاید.

 
انجمن علمی دانشجویی زبان و ادبیات چینی

با توجه به نوپا بودن زبان و ادبیات چینی در ایران و عدم شناخت کافی از این رشته و اهداف آن، انجمن علمی دانشجویی زبان و دبیات چینی دانشگاه شهید‌بهشتی در تاریخ 1390/12/01 در جهت معرفی بهتر و بیشتر این رشته و تعامل و همکاری بین دانشجویان و دانشگاه به منظور ارتقاء سطح علمی و ایجاد انگیزه در بین دانشجویان تأسیس گردید.

افق‏‌های پیش‏روی انجمن علمی گروه