گروه جامعه‌شناسی دارای سه مقطع کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکتری است. گرایش عمده در این گروه پژوهشگری است: مقطع کارشناسی با گرایش «پژوهشگری اجتماعی»، مقطع کارشناسی‌ارشد با گرایش «پژوهش‫ اجتماعی» و مقطع دکتری با گرایش «مسائل اجتماعی ایران» که در واقع ادامۀ پژوهشگری به‌شمار می‌رود.

آنچه در گروه جامعه‌‌شناسی و علوم ‫اجتماعی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهیدبهشتی تدریس می‌شود، جامعه‌شناسی تجربی است که هدفش شناسایی آسیب‌های اجتماعی، تحلیل و تبیین این آسیب‌ها و یافتن راهکار برای رفع آن‌هاست. به همین دلیل است که پژوهش‌های صورت‌گرفته در این گروه همگی پیمایشی هستند.

تمرکز این گروه بر آسیب‌شناسی آن را  نسبت به گروه‫‌های جامعه‌شناسی در دیگر دانشگاه‌ها متمایز می‌سازد. آشنایی دانشجویان با روش‌‫ها و نظریه‌ها آنان را قادر می‌‫سازد با تأسیس نهادهای پژوهشی یا جذب شدن در سازمان‫‌های مختلف به پژوهش‫‌های آسیب‫ شناختی مشغول شوند.
گروه جامعه‌شناسی در حال تدوین گرایشی جدید با عنوان «سیاست اجتماعی» برای مقطع کارشناسی‌ارشد است. هدف از ایجاد این گرایش ایجاد یک پُل تخصصی بین قانون­گذاری از یک سو و دانش آکادمیک از سوی دیگر است تا به این وسیله بتوان به اثربخشی قوانین افزود و از مشکلات ناشی از فقدان پشتوانۀ علمی در شکل‫‌دهی به قوانین کاست. دانشجویان این گرایش می‫‌آموزند که چگونه بر پایۀ پژوهش‫‌های آسیب‫ شناختی صورت‌گرفته به نقد و ارزیابی سیاست‫‌های موجود بپردازند و سیاست‫‌های جدیدی تدوین کنند.

برنامۀ بعدی گروه تأسیس یک گرایش جدید با عنوان «مددکاری اجتماعی» با هدف کمک به آسیب جامعه است. گروه جامعه‌شناسی و علوم‫ اجتماعی نسبت به ارتباط اجتناب ناپذیر این رشتۀ دانشگاهی با دیگر شاخه‌های علوم ‫انسانی آگاه است. یک جامعه‌شناس با تاریخ، روان­شناسی، اقتصاد، سیاست، حقوق و ادبیات آشناست و می‌داند که بحث در باب جامعه به معنای بحث در باب یک لحظۀ تاریخی خاص نیست، بلکه جامعه حاصل یک فرایند است. این گروه می‌کوشد این ارتباط را که به سبب اصرار بر تخصصی کردن رشته‌ها و تفکیک آن‌ها از یکدیگر تضعیف شده، بازیابی کند.